Requiem

Nad brzegiem jeziora tęczy szukam.
Ktoś ją zamroził i na kawałki potłukł.
Potem aż pod horyzont rozsypał.
Wczoraj w parku obrzuconą kamieniami ją widziałam.
Skrzy się, błyszczy jak ptak zraniony,
zalany łzami.
Jutro zajmę jego miejsce,
kurtkę ubiorę wypchaną piórami.
Numer telefonu wykasuję, adres zniszczę.
Muszę staranności dochować,
świat dokładnie w dłoniach zmieścić,
by w najgorszym przypadku smutku nie zostawić w spadku.
Chwilą zostać, śmiech uratować.
Abonent chwilowo niedostępny.
Tylko.

https://youtu.be/rO_0V-bw1P4

autor

Annna2

Napisany: 2021-01-12 Dodano: 2021-01-12 11:49:09

Ten wiersz przeczytano 1128 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie