Resztki nadziei

Na mojej łące na której więcej chwastów
a kwiatów pięknych mniej
na ziemi, której słońce nawet nie raczy promieniem popieścić
w miejscu, w którym nikt się nie zatrzyma na chwilę
by popatrzeć z zachwytem
tam gdzie już dawno ptaki nie dają koncertów radosnych

tam właśnie siedzę zamyślona pod drzewem
któremu brak liści zielonych
które na znak protestu kwitnącymi kwiatami
nie ozdabia się wiosną

tam ja siedzę nieszczęsna i czkam
czekam na coś co nigdy się nie wydarzy
czekam składając w całość resztki potarganej nadziei
by jeszcze przez chwilę nie zwątpić
kolejnego wciąż dnia wypatruję
aby wierzyć, że będzie dniem spełnienia

by wierzyć, że przyjdziesz
zaczarujesz me kwiaty, które wreszcie zakwitną
uśmiechniesz się do słońca i ono zaświeci nad mą łąką
ptaki namówisz do śpiewu i nauczysz na nowo latać

a mnie pokochasz…….

czekam ciągle....

autor

jaśmina18

Dodano: 2008-04-07 14:32:14

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie