Resztki samotności według...

W nagłej tęsknocie czekania
gdzieś w zakamarkach nocy
słońce zaspane jeszcze grymasi
ja czuwam z nadzieją niecierpliwie
na samej krawędzi świtania

tam gdzie ostry brzeg spełnienia
trwa tyle co mrugnięcie powiek
a intymnośc gubi się we wnętrzu
z nadmiaru rozgrzanego powietrza
wśród groteskowych cieni na ścianie

więc czekam dopóki sen mnie nie dopadnie
a czas ciało oswoi z zimną pustką
gdy myśli nabiegają niepostrzeżenie
zamknięte w fiolce o zapachu skóry
cicho odchodząc zmęczone szukaniem

resztek samotności według scenariusza.


Anna Klimowicz /klea/

autor

klea

Dodano: 2012-02-04 20:18:45

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie