Róża
Piękny kwiat... naprawdę cudny
Choć bywa bardzo samolubny
Kolorem krwi olśniewa
I humorki czasem miewa
Być jak ona - królowa
Wiecznie piękna, gdy więdnie - nowa
Na jej miejsce kupiona
I do szklanego wazonu wstawiona...
I choć rani - jest szczęśliwa
Jak jej Pani miłościwa
Obie patrzą gdzieś w zadumie
Każda miłość ma w rozumie...
I spojrzenia wysyłają nieznajomym
A w swym sercu utajonym
Radość uczucia skrywają
Gdy nieznajomi się uśmiechają...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.