Roza na grobie

W lutym tego roku na zawal serca zmarl najmlodszy brat mego ojca,,jemu ten wiersz posiecam po dlugiej przerwie na beju .

odszedłeś w zaświaty przyjacielu
gwiazdy ciebie zabrały do siebie
łzami żalu rozpaczy przepełniona
płaczę za tobą , tęskni serce moje
łzy żałoby nie maja scenariusza
znikają razem z księżycem
zostawiając czarna różę na aksamicie

czarna róża zakwitnie wiosną na twym grobie
zaczarowany kwiat na martwym krzaku
tyle żalu żałoby i bólu ma w sobie
co rodzina żegnająca cię o poranku
na płatku czarnej róży drżącą ręką
kreśli kilka cieplnych i prawdziwych słów
zjednoczona z tobą myślą i sercem
rzucam na wiatr by poniósł ja tam
gdzie serce twoje spocznie na wieki
czarny płatek róży zapłacze rubinem
krople czerwone spadną na pomnik
i dalej by na sekundę ożywić twą duszę
w bezksiężycową smutną noc

upłyną wiosny lata i jesienie
do ciebie dołączy rodzina
krzak dzikiej róży wtedy się rozrośnie
przeszłość kamienna z niego wykwitnie

czarna róża na grobie stała się symbolem
miłości zaklętej zaczarowanej wiekami
choć ma także kolce wszyscy zjednoczeni
zapłaczą na twoim grobie i nad własnym losem



Tesss Perth - Bedford, 22.o6.2oo9 r.

autor

Tesss

Napisany: 2009-02-25 Dodano: 2009-06-22 09:52:32

Ten wiersz przeczytano 1172 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie