Rozdęta Gala
Przegląd obrazu zwietrzały plon
Trzon krwioobiegu życia wiecznego
Na cóż wykwintny ozdoba tron
Przednią oazą ogrodu twego.
Kapitał prawdy dobrem widzianym
Ciemności wiedzy, pejzażem zła,
Kobiercem życia, dywanem tkanym,
Przebyty okres wiecznego dnia
Zdobyczą nową wiedza co nęci
Siewca rozmnaża i życie daje
Wszelakie życie co młynem kręci
Żyznym podłożem człowiecze gaje
Pątny korowód pospiesza naprzód
Pieśnią podniebną rozpala drogę
Stąpajmy dobrem szukając nagród
Żadne wichury życia nie zmogą
Bieguny szczęścia napędzą Miłość
Zło karze dobro, ogień rozpala.
Ważna jest jakość, nie marna ilość
Piewcą złej muzy rozdęta gala.
autor
Zbyszek D.
Dodano: 2010-09-04 16:19:03
Ten wiersz przeczytano 502 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Czyżby między wersami można dostrzec obraz- ,,Galatea
Sferyczna"?
Ocena moja to plus z minusikiem za co? Za "Zło każe
dobro, ogień rozpala." - czy zło tutaj ma kazać,
czy karać? Jeśli ma karać to "Zło karze dobro, ogień
rozpala."
I drugi powód to jeszcze niedopracowane rymy,
plon/tron, nęci/kręci itp.