Rozmowa kruka z aniołem
Popatrz Aniele
na życia piękno
na fiołki kwitnące
na uśmiech dziecka
na kruchość porcelany
zmróż oczy kochanie
a zaśniesz na zawsze
w blasku ciemności
przeżyłem życie całe
trupami żywiłem się
teraz gdym ja zimnym
odechem śmierci muśnięty
ja ptak nocy
rad że żec mogę
przestrogę byście
jasnością się otoczyli
ile ja bym dał by
miłości jasność poznać
''Życie jest jak pudełko czekoladek ,nigdy nie wiadomo co ci się przytrafi , możesz natrafić na czekoladke z nadzieńiem lub pustą , w mojim pudełku wszystkie były puste, ale postanowiłam otworzyć nowe pudełko''
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.