Rozmowa pseudoliryczna
- Lubię, kiedy radosna jesteś,
Słońce w twych oczach się przegląda.
Mógłbym tak patrzeć całą wieczność,
śmiać się z tobą bez końca.
- To dzięki tobie, tak cię kocham,
jesteś kropelką szczęścia.
Gdy mówisz moje serce,
chce słuchać tego jeszcze.
- Pogoda dzisiaj coraz lepsza,
niebo wyprało swoje smutki,
wypuszcza tęczę wreszcie śmiało.
Tego mi brakowało!
- A u mnie burza, burza zmysłów,
to, co za oknem mało ważne.
W sercu gotują się uczucia,
miłość szaleje teraz właśnie.
- Muszę już kończyć, mam rozmowę,
będę za kwadrans, może dwa.
I jeszcze wiersz napisać chciałbym,
do zobaczenia, jutro, pa…
- Nie odchodź jeszcze, brak mi Ciebie,
kiedy cię nie ma bardzo tęsknię.
Mógłbyś przytulić na dobranoc.
Czy kochasz mnie choć troszeczkę?
- Dajmy już spokój, co ty mówisz?
To nierealne mrzonki twoje.
Mówiłem – kochaj, kochaj miła,
ale to tylko złudna chwila…
była.
Eloise
Komentarze (22)
Pięknie oczarowałaś czytających swą delikatnością i
sensem rozmowy...z uśmiechem:)
Siostrzyczko wzruszyłaś mnie ... jak Ty kochasz...
pieknie
Zastanowiłam się nad tą "złudną chwilą"...w miłości,
bywa ona okrutna. Wiersz przekazuje pełny
obraz...wirtualnego uczucia.
Ja to rozumiem, że to jest dialog. I jakoś z liryki w
realia na koniec "włazi" tym "była." Chociaż ten
koniec też jakoś tak lirycznie napisany. Pomysł
ciekawy. :)
Wiersz ciepły-ale i troszkę tajemniczy, nie wszystko
otwiera się od razu. Trzeba się zastanowić na chwilę
pomyśleć. Czy to realna miłość, czy nasz z marzeń
świat? Czyta się lekko, ładny rym. Dobry wiersz.
Tak mi bardzo jakby znajomy ten wiersz,a i
podobieństwo rozmów,eh-nie jesteśmy samotnikami-zawsze
na wesoło..powodzenia
Wiersz mi się podoba ciekawy, ciepły i co ta milość
znami robi sami to widzicie.
Ciekawa forma-wiersz z wplecionym dialogiem-podoba mi
się.
gdy w sercu miłość pogoda zupełnie się nie liczy -
najlepszą "pogodynką" jest "słoneczko" do którego
można się przytulić
Ta rozmowa jest liryczna, nawet bardzo. A, że w sercu
burza uczuć to przecież w miłości jest naturalne.
Jeśli słońce potrafiło wyprać smutki na niebie to
miłość może "wyprać" je w twoim sercu.
Bardzo dobrze skomponowany wiersz. Forma dialogu
bardzo mi sie podoba.
Tak pięknie poprowadziłas ten dialog że musiałam
przeczytać jeszcze raz bo myślałam że cos mi
umkneło,życzę by tak własnie było.
Dobrze pomanipulowałaś tym dialoogiem, ja juz
myślałam, że to dialog rzeczywisty. W doskonały sposób
poprowadzona rozmowa nawet według mnie liryczna, dużo
ciepłych i pełnych uczucia słów zawartych w wierszu.
Jakże pięknie piszesz o pragnieniach i tym
jedynym,którego kochasz bo jest kropelką Twojego
szczęścia.Piękny wiersz,po przeczytaniu słońce
ujrzałem na niebie.
dlaczego: pseudoliryczna? (wiem, to taki marketingowy
styl zastosowany przez autora. A wiersz jest liryczny
i tak. I do tego dobry) Pisany ciepło i dobrze; na
tak.