Różowy kluczyk

Narysowałam na ścianie niemą postać.
Zamknęłam drzwi od wielkiej szafy.
Wyłączyłam płonącą lampke.
Nasze zdjęcie odwróciłam do ściany.
I po co to?

Położyłam się na łóżku.
Pomyślałam chwile o Tobie.
Przez okno wyrzuciłam różowy klucz.
Bo po co mi?

Teraz śpie pod martwym drzewkiem szczęścia.
Patrze w martwe gwiazdy.
Ktoś zwrócił mi różowy kluczyk.
Bo po co mu?

I usłyszałam kroki w przedpokoju.
Kto to?
Jestem przecież sama.
Czy to duch?
Może anioł...
Sprawdze
Ale najpierw napisze,
że życie ma wielki sens.
I oddam Ci mój różowy kluczyk.
Zapytasz
"A po co mi?"

Więc powiem Ci człowieku,
że ten rózowy kluczyk otwiera serca ludzkie.
A napisane na nim jest jedno krótkie słówko.
A tak wielkie.
Przyjaciel.

autor

Irish_Night

Napisany: 2007-02-26 Dodano: 2007-02-26 16:21:33

Ten wiersz przeczytano 8216 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie