Rozpalmy znów ogień...

Z serii płacze...

Każdy dzień jest inny
Każdy przynosi nowe doświadczenia
Dziś może być okrutny
A jutro może rozbrzmieć muzyką

Dziś Twe niebo może być zalane deszczem
Małymi kropelkami spływającymi z oczu
Deszczem który przynosi ból...
A za razem ulgę w cierpieniu....
Płacz....

Jutro na Twym niebie może zjawić się słońce
Promień który zabierze cierpienie...
Lub da nadzieję na przyszłość
Płomień uśmiechu na Twarzy
Odpędzi złe demony smutku

Dziś płaczę...
Nad rozpadającą się więzią przyjaźni
Rozdarta pomiędzy jedną duszą a drugą
Płaczę z niemocy....
Pragnę to powstrzymać

Pragnę powiedzieć stop
Rozpalić od nowa ogień
Przygaszonej już przyjaźni
Proszę postarajmy się jeszcze raz...
Wzniecić olbrzymi płomień naszych serc

Płacze a jednak mam nadzieję..
Że jutro już wszystko się ułoży
Zostawiam w sobie promyk nadziei
Że jutro zaświeci słońce...
Dla naszej przyjaźni

autor

Nusia1990

Dodano: 2008-01-02 17:41:22

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie