Rozstanie

Mówią, że z bóli i rozpaczy, po serca uciesze
nic go nie wyratuje, lecz ja je pocieszę.
I może nazbyt jestem w słowach śmiały,
lecz cóż by łzy w oczach Twoich pomóc miały.
Do komentarzy odnoszę oczywiste wołanie,
że serce, które pisze w wierszu ma konanie.
A jakie? Ktoś zapyta! - konanie zapomnienia
gdyż to słowo pisane, ono wszystko zmienia
a największe wszelako daje ukojenie,
gdyż z serca wypisane jest to zapomnienie.

A teraz, lecz nie wierszem. Nie znam Twojej historii,
jedynie z komentarzy(jeśli im wierzyć). Dla mnie,
osobiście wiersz jest perełką, którą jeśli pozwolisz
wydrukuję sobie i powieszę na ścianie. Da się wyczuć w
nim uczucia, walkę i ja to nazywam
nieśmiertelność(wspomnienie). Proste rymy sprawiają,
że wiersz zapada głęboko w pamięci. Gratuluję i
zazdroszczę takiego pisania. ;)

To naprawdę pouczające, że mimo rozstania nie
rozpaczasz jak większość z nas. Podziwiam. Wiersz
bardzo mi się podoba

Pomimo rozstania umiesz nad sobą zapanować. Podziwiam,
podziwiam. Dobry wiersz.

Bardzo dobrze , rozpacz niszczy zdrowie bo szkodzi na
serce, nie warto żałować tracąc przeniewiercę .
Pożałować można gdy coś mimo woli choć nie chce
odchodzi, to zawsze mniej boli. Życiowa treść wiersza
i wielu osobom może być bliska .