Rozterki
Kiedyś nadejdzie właściwa pora,
aby wspomnienia do kufra włożyć.
Przewiązać cienką wstążką pamięci,
zanim strawi zapomnienia ogień.
Manager los ścieżki wytycza,
koleje życia wciąż nieznane.
Zwroty nagłe, zaskakujące.
Skrajność uczuć, w głowie zamęt.
Powrócą myśli i wspomnienia,
etapem zwrotnym jest dojrzałość.
Dzisiaj wiem to już na pewno,
jednego życia jest za mało.
autor
wiki20
Dodano: 2017-02-26 16:10:37
Ten wiersz przeczytano 1623 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Jednego życia jest za mało
a gdyby drugie człowiek miał
czy lepszą drogą szedłby wtedy
czy grzechów pełen większy gar
Piękna refleksja Virginio...
W oczekiwaniu na Twój nowy wiersz Pozdrawiam
serdecznie +++
Człowiek przez całe życie zbiera wrażenia, rzeczy,
doświadczenia i po co skoro życie jest tylko jedno -
pozdrawiam
Ładnie, a życia rzeczywiście niekiedy mało...
przydałoby się więcej żyć i w nich bz przerwy młodym
być:)
kiedy ubogo we dwoje człowiek nastawia się na nowe
podoboje
dziękuję za odwiedziny i komentarze,,pozdrawiam
serdecznie
prawda, wierzę w reinkarnację, bo jak zrozumieć, że
rodzą się dzieci, które mają od razu wiedzę na jakiś
temat albo zdolności, na które inni pracują przez
lata. Kościół katolicki kiedyś uznawał REINKARNACJĘ.
Sami nie wiemy w co wierzymy i skąd jesteśmy.
Pozdrawiam :)
Ale musi wystarczyć.
Podoba mi się ...
Miłego wieczoru:)
Ładny, refleksyjny virginio20.
Miłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobry wiersz tematycznie ciekawy. Pozdrawiam
serdecznie.
Tak, to prawda. Jednego życia jest za mało.
Pozdrawiam.
masz rację nie raz tego życia jest za mało,żeby
przeżyć to co bywa najlepsze:)
serdeczności:)