Runą na ziemię
Tak zaczęły rodzić się do życia
Nieustające w dźwiękach symfonii
Spokojnie drzemiące umysły
W poszukiwaniu lekkości wiatru
W słodkości chmur wznoszone
Cicho i błyskotliwie czyhają
Może runą sny na ziemię
Powalone wrzaskiem nieba
Ukryją się wśród drzew
Przed naszymi prostymi marzeniami...
autor
Mari
Dodano: 2007-11-12 16:57:01
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
czasami jest tak że proste marzenia są nierealne,
dobry wiersz
Nie ma nic złego w prostych marzeniach:))