Rzeczywistość podcina skrzydła
brzask jeszcze szarością otulony
musnięcie warg
zapach kawy
oczy figlarnie spogladają
to tylko sen
ciało przeciąga sie leniwie
marzenia zatrzymuje dłużej
za oknem deszcz i wiatr szaleje
pora wynurzyć się z pościeli
zimnem powiało i tesknotą
za ciepłem które ogrzeje
trudno samej w ponure dni
pomóż
https://www.youtube.com/watch?v=u2Rk75wqMjo
autor
Mgiełka028
Dodano: 2023-11-29 15:47:21
Ten wiersz przeczytano 2062 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (84)
Pora mi iść zanurzyć się w pościeli.
Dobranoc Elu :):)
Driano
Kasiu
bardzo dziekuje za obecnosc pi wierszem ❤
Kolejny piekny i znowu smutny wiersz.
Pozdrawiam cieplo. :)
Czytam, sporadycznie komentuje Elu.
Slonko posylam
Wańdziu bardzo dziekuję za piekny komentarz. Dziękuję
za pamięć. Pozdrawiam serdecznie :)
Życie nie zawsze nas rozpieszcza. Gdy sprawy układają
się po naszej myśli, dziękujemy losowi za jego
łaskawość ale kiedy grunt usuwa się spod stóp, szukamy
wsparcia i pomocy na różne sposoby.
Smutny wiersz skłania do refleksji.
Serdecznie pozdrawiam :)
Groszku
Gabi
z całego serca dziękuję za pamięć i komentarze :)
Piękny, smutny wiersz.
"... trudno samej w ponure dni
pomóż..."
Dobrej niedzieli Mgiełko:))
72: pomagam z całego serca.. :-)
Kolejnym gościo bardzo dziekuję. Pozdrawiam ciepło :)
Piękny a zarazem smutny
Ślę serdeczności Elu:)
Nie potrafilbym stworzyc tak pieknego, a zarazem
smutnego klimatu.
U Ciebie Elu dzieje sie to 'naturalnie'.
Pozdrawiam serdecznie i cieplo. :)
Przyjmij proszę Eluniu życzenia Zdrowych i Radosnych
Świąt Bożego Narodzenia :)
....☆
..▄█▄
▀▀█▀▀
Dziękuję kolejnym gościom za komentarze. Pozdrawiam
serdecznie i miłego wieczoru życzę
Elżbietko kochana, która z nas nie potrzebuje takiego
uczucia o jakim śpiewa Michał...pięknie i tęsknie,
uściski :)