Rzeka łez

Jestem trupem odartym ze złudzeń,
ubranym w cierpienie i łzy.
Gorzka prawda spływa po policzku
jak jadowita łza spowita we mgle.
A ja rozpływam się w Twych oczach...
ciemnych jak noc,
aby odpłynąć rzeką łez.
I zniknę o zachodzie słońca
otulona tęczą barw
jak płatek śniegu w upalną noc.
Ostatni taniec śmierci
przywoła jeszcze wspomnienie tamtych chwil,
kiedy szumiał w głowie miłości wiatr.

autor

Siekierra

Dodano: 2007-09-06 15:21:01

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie