Rzeka splątanych chwastów.

Gorąco... w rzece splątanych chwastów
niewinne spojrzenie zasiały maki
w odbiciu z własnych gróźb.

Jestem tylko gnijącą figurką z wosku
z łzami zachodu słońca
i kamienną żywicą serca.

Zardzewiały spust
srebrnej broni odegrał akt
we krwi skroni
wymazujących się wspomnień
i zacierających twarzy.

Dla Ciebie.
Idealny dzień na ucieczkę.
Rozpoczynam Twój ostatni
taniec.

Stay.

autor

Hekate

Napisany: 2008-03-04 Dodano: 2008-03-06 20:17:56

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie