Waniliowa Krew.

Możesz dużo zyskać i wiele stracić walcząć. Nieistotne to jednakże z prochu powstałeś i w proch się przerodzisz ...

Waniliowa krew
a w niej lęk zatopiony
uderza o bruk
wznieconym płomieniem.

Gdzie żmija zdławia szerokie kłamstwo
na wąskim języku bzdur
ślini się spienioną wonią
- znika, na tle marmurowego lasu;

jak Ty
Twój rys,w zastygłym cieniu
Szelest brwi,karmazyn żył
rozgniata ciemność.

Jeden dzień i sznur ociera
gardło walki.
Nocy czas zaciska pocisk
aby dobie skrzydła oddać,
jak sprzed bycia prochem.
- odleci.

Piję ropę z Jego drętwych,
koktajlowych ust.
Rozchylam.
Suche powieki,pauzującą krew
wypijam w oddechu.
Wzniosę toast w dziewiczym kielichu
Za Piękność !
Bo tylko śmierć za Miłość
potrafi być piękna.

autor

Hekate

Napisany: 2008-03-03 Dodano: 2008-03-04 08:58:06

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie