Rzeka zapomnienia
Piję stale
z rzeki
zapomnienia
bo tak łatwiej-
nie ma strachu
i cierpienia.
Zobojętniał
świat. Odchodzą
bliscy w cień.
Czerpię z rzeki
zapomnienia
noc i dzień.
Już butelki
opróżnione.
Pustka w szkle.
Nie ma lęku.
Nie ma bólu.
Nie ma mnie...
Kalina Beluch
Komentarze (1)
Odłóż butelkę, popatrz za okno , zobacz świat i znów
zaistniejesz. Powodzenia i nie bój się, potrafisz tego
dokonać.
Pozdrawiam