Saksofonista

Ona rybitwą
po fali idzie
usta od głodu nabrzmiałe
jakby pod kościołem klęczały
sowa z balkonu spłoszeniem ucieka
koty leniwie nasłuchują
czy
już kiełkujesz
w jej źrenicach
języku i myślach
ona jaśnieje łagodnością
z oka wypływa
złocisty pęd radości
saksofonem w Twych dłoniach się staje
otwierasz oczy
ona już tylko iluzją na podnóżku złudzeń
feerią barw błyszczy

autor

Cvalda

Napisany: 2008-04-10 Dodano: 2008-04-11 11:00:55

Ten wiersz przeczytano 765 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie