Sam

Wtuliłeś twarz w sierść trawy
wonną, wilgotną i miękką
wykończona śmiechem upadła obok ciebie
woda błyszczała jak lusterko.

Z uśmiechem zamknąłeś oczy
chciała bawić się w chowanego
światło sączyło ci się przez rzęsy
słońce świeciło nisko nad ziemią.

Wbiegliście razem między brzozy
oparłeś czoło o pień
policzyłeś do dziesięciu i otworzyłeś oczy
czerwieniał dogasający dzień.

I stałeś tak, wśród mchu i drzew
wśród złocących się światła plam
po twarzy przebiegł Ci cień
znów byłeś zupełnie sam.

autor

Sorsha

Dodano: 2010-01-28 14:21:54

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie