samoludny

Noce jak wieko trumny
Dni jak złamane kielnie
A ja piętaszek durny
Na pana czekam wiernie

By mnie nauczył biegać
Po kostki w morskiej pianie
Kochać czego się nie ma
I wierzyć w to kochanie

I ufać że coś więcej
Można dla dobra sprawy
Nie biorąc ludzi w ręce
Nauczyć się ich trawić

To nic że wszystko płynie
A ja na pustej wyspie
Kielnią nadzieję czynię
W trumnie się przecież wyśpię

autor

z nick-ąd

Dodano: 2009-10-18 09:42:13

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie