SAMOTNA W TŁUMIE
Z prawej Matka Boska,
z lewej Telewizor,
z przodu kopia Rembrandta,
z tyłu flaszka Sanwignon w plecy
pije…
A w środku nie Samotność żyje.
Radosna jak poranne słońce,
Uśmiechnięta do całego świata,
Otoczona przyjaciółmi i rodziną,
Samotnie kroczę drogą mego życia.
Pozdrawiam Matkę Boską z prawej,
oglądam z lewej Telewizor,
zachwycam się Rembrandtem z przodu
i wino piję …
A środku mnie Samotność wyje!
Dziękuję za wskazówki i komentarze. Jakby mniej mi samotnie:)
autor
Żabnetta
Dodano: 2008-11-11 12:10:02
Ten wiersz przeczytano 597 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Żabnetta czyj to wiersz? Twój dlatego to Ty masz
wiedzieć jak jest dobrze. To Ty chcesz co nam
przekazać, Eloise nie wie co chcesz nam przekazać
jedynie się domyśla, a więc nie wiem jak jest dobrze.
Najlepsze są słowa z serca. Takie zmiany są istotne
jeśli zmieniają budowę regulując rytm lub uzupełniając
rym.
radość i smutek w jednym, trafny klimat i nieco
szokujący, ale z tego względu że jest to wyznanie
alkoholiczki...
"Samotność to taka straszna trwoga..." śpiewał Rysiek
Rydel. wiesz ja już troszeczkę nie piję a nadal jestem
samotny lecz nie sam. Nie wyj do flaszki idź wyć do
ludzi oni są wolni tak jak ty jesteś wolna. Pozdrawiam
bober II alkoholik
Wiersz smutny.Nie jest rodzajem samooczyszczenia lecz
jakby niefrasobliwym stwierdzeniem faktu.I to jest
niepokojące.Masz wrażliwość, wyczucie dramatyczne i
wierzę talent - więc staraj się tego nie zmarnować...
Dobry debiut, wyznanie krzyczy . Z samotności można
wyjść i nie chodzi wcale o ludzi wokół, tylko
zaakceptowanie siebie i swego stanu ducha. A potem
zwrócić się o pomoc . Mam wielu przyjaciół
alkoholików, którzy są trzeźwi i szczęśliwi. I są to ,
jak mówi Wieka Księga, ludzie w bardzo dobrym gatunku.
Pozdrawiam:)
wydaje mi sie ze niepotrzebnie napisalas druga czesc
tytulu - wiersz jest bardzo wymowny sam w sobie i
jeszcze jedno klimat radosny ja sie prawie
niepoplakalem bo wiem co to takiego
plus
Nie zaliczyła bym ten wiersz do radosnych i nieco bym
go dopracowała ale na debiut niezły bo nie łatwo isać
o alkoholizmie i samotności
Zaskoczyłaś mnie tematem wiersza. Doskonały klimat.
Eloise. Napisałam "w środku" z rozwagą: z prawej coś
się dzieje, z lewej, z tyłu i z przodu, a środek taki
pusty. Ale jeśli uważasz, że lepiej będzie "a we mnie"
zmienię to.
Wiersz na pewno nie jest radosny, a raczej szokujący.
Dokonałabym pewnej małej zmiany w piewrszej i
ostatniej strofie, a mianowicie - "a we mnie
samotność... ".
Czemu napisałas że klimat wiersza jest radosny kiedy
tyle smutku wyraziłaś.Niby otoczona tymi co cie kochaą
jednak sama jesteś...z własnego wyboru.Wiersz jest
smutny,ale i wszakże zauważasz dobre strony życia.Malo
tego piszesz o nich a to jest wartość ogromna, bo nie
zatracasz sie całkowicie.W to wierzę.Pozdrawiam.