Samotność

Żyć bez siebie jest Nam trudno
Jest tak jakoś bardzo nudno.
Pustka w sercu, pustka w duszy,
Wspólne życie Nam się kruszy!
I tak siedze w duchu myśle,
Co On teraz do mnie wyśle.
Czy pojawią się łzy radości,
czy też może smutku, złości.
A kiedy już otrzymam od Ciebie sms-y,
przeglądam je tysiąc razy jak matematyczne wykresy
Tyle nocy nie przespanych,
łez kałuże wylewanych ,
Moje życie się roztłukło ,
w dniu wesela coś tam pukło?
Lampka potłuczona to przeznaczenie,
Mojego życia skaleczenie.
Lecz pragnę rzucić się Tobie na szyje
I poczuć wreszcie, że wkońcu żyję!
A w sercu modlę się bardzo głęboko
By nie wpadła ci inna w oko.
I Ciebie mi teraz tak bardzo potrzeba
Jak do życia człowiekowi potrzeba chleba.
Tak bardzo chciałabym przy Tobie teraz być
I w szczęściu i radości już na zawsze ŻYĆ!!!

Mimo wszystko Kocham cię!!!

autor

Emilka88

Napisany: 2009-11-12 Dodano: 2009-11-12 18:00:19

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie