samotność

Cóż z pustego morza,
prosić martwej wody o wypłynięcie bliżej ku słońcu,
udręczonej duszy można prosić o powstanie,
kiedy dla niej nie ma już słońca.
Co znaczy jedno istnienie, samotny człowiek-to duszy męka.
Więc od istnienia gatunku,człowiek Boga prosi,
nasze ciało przed nim klęka,
by nie być w życiu samotnym,
bo przecież największa kara,
to duszy wieczna udręka.

autor

Ewa Kłoczkowska

Napisany: 2014-10-04 Dodano: 2014-10-04 21:33:08

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie