SAMOTNOŚĆ
Samotność to trwoga
dnia następnego.
Ból i smutek.
Ludzie są zagubieni.
Obojętność,nagła zdrada,śmierć,
wtrąca w ten stan.
Stajemy nadzy w bezsilności
i prawda nas poraża.
Pustynia pragnień.
Karma wspomnień
w snach.
Czy można cieszyć sie,gdy
obok człowiek cierpi?
Czy można pomóc zaraz..
są na to słowa!
Nie dawaj się Człowieku
sobą powodować.
Ciesz się z głównych rzeczy
jak zdrowie,dzieci,przyroda
i małych szczęść też.
Znajdź siły,aby przyszłość
ratować..
Przeszłości nie da się wskrzesić
tej samej,
lub wejść do wody co popłynęła.
Jest to trudne,względne..
pomyśl,czy racja tu jest.
Pomóż samotnym
przez uśmiech i rękę
podaną teraz.
Uratujesz Człowieka
w sobie też.
Łódź,18.07.2007r. ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2007-07-18 01:14:49
Ten wiersz przeczytano 1144 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Kiedy w życie wdziera się samotność, wszystko staje
sie mało istotne, monotonne. Ludzie czują się
zagubieni, nie można o nich zapominać, ważny temat
poruszyłaś w wierszu, tak wielu samotnych ludzi jest
wśród nas, nie pozwalajmy na to.
Samotności nie poczuje ten kto nie jest samotny ...w
twoim wierszu doskonalę wiesz czym jest i jaką jest
...bardzo głęboko analizujesz jego ciemne i przykre
strony....Ula..dobry wiersz...
bo kiedy jest harmonia, dusza i serce i przyroda, to
niebo także gra nastrojem i wtedy ja się też nie boję
tego ,co jest wokól i łzy w mym oku, bo są
oczyszczające i takie modro w słońcu lśniące...
Tak dużo ludzi jest samotnych, a obojętności coraz to
więcej. Poruszyłaś w wierszu bardzo ważny temat.
Tak, dobrze napisałaś Uli. Przez rękę i uśmiech podaną
teraz uratujesz Człowieka w sobie też. Dobry wiersz
wypływający z Serca.