Samotność

Zegar wybił już dziesiąty raz...
Nadal stoję na drodze
Pełnej kamieni i głębokich dołów.

Ciemność przeszywa mnie całą.
Gwiazdy odwróciły się i
Nie chcą pomóc w odnalezieniu Ciebie.

Jak dziecko, które błądzi i
Krzyczy o pomoc do matki do ojca
Tak ja krzyczę lecz nie mam do kogo.

Bezustannie poszukuje Twoich oczu.
Rozpaczliwie rozglądam się, by
Ujrzeć blask bijących świateł.

Jestem sama, a nadal czuję
Twój oddech na ramieniu.
Jak wtedy, gdy błądziłam po lesie.

Nagle powiał gwałtownie wiatr
Z początku myślałam, że to Twój głos
Lecz teraz znam już całą prawdę.

Zegar wybił już dziesiąty raz
Lecz tym razem mnie nie ma
Droga jest pusta i zimna...
Nie ma mnie...
Nie ma....
Nie...

autor

Inka

Dodano: 2004-07-09 08:58:35

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie