Samotność moja

Samotność moja

Lęk rozstania czuję – szepnęła mi
Samotność moja, gdy dzisiaj drzwi w drzwi,
Ta druga, też sama, zamieszkała.

Ty, tak przeze mnie pielęgnowana,
Tak hołubiona; skąd masz te myśli?
Bo w piękniejszej, niż może się przyśnić,
Tej nieznajomej nimfie, za ścianą,
Samotność jej trwa w oczekiwaniu.

I nie wie wciąż, na co i na kogo.
Uwierz mi, stanie tu bosą nogą
I przytuli się wkrótce do ciebie.
Odejdę wtedy, tak będzie lepiej
Dla nas obojga i także dla niej.
Czekaj więc na nieśmiałe pukanie
I słodką prośbę o nieco soli.
W chwili tej się ode mnie wyzwolisz.

I od mieszkania oddam ci klucze.
Żyj szczęśliwie, bo inaczej…wrócę.

Andrzej Kędzierski, Częstochowa 24.06.2013.

autor

andreas

Napisany: 2013-09-12 Dodano: 2013-09-12 07:20:51

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie