Samotność na co dzień
Wiersz dość stary, bo z 1985r. ale temat wciąż aktualny.
Niepotrzebny człowiek
nie ma swego miejsca,
nie zna swego czasu,
brak mu też przyjaciół.
Wszystkim wciąż przeszkadza
na tym marnym świecie,
własną drogą chadza,
żyje sam dla siebie.
W tłumie jest samotny
wśród znajomych obcy,
a kiedy odejdzie,
nikt nie zauważy.
Komentarze (28)
Smutna refleksja. Pozdrawiam.
Samotność w tym świecie jest ślepa...jej wielu nie
zauważa...pozdrawiam ciepło
Uśmiechu na buzi i w sercu, życzę
Pozdrawiam
Samotny będzie czuł się nawet w tłumie,
kto się ze sobą dogadać nie umie!
Pozdrawiam!
Taka jest nasza samotność. Jakie zycie taki zgon.
Pozdrawiam.
To prawda.... płynie juz od dawna swoim nurtem a wręcz
moge powiedzieć, ze nurt koryto rzeki coraz szersze i
głębsze... smutne to fakt.... ale nie jesteśmy tak do
końca bezradni, możemy zacząc wprowadzać zmiany,
zaczynając od siebie samych, a wiadomo kropelka drąży
skałę. Moc uścisków.
Nie lubię czegoś takiego, samotność jest taka samotna.
oj, strasznie smutne życie samotnika
Trudno żyć w samotności.Dopracowałabym rymy w
ostatniej strofie. Pozdrawiam.
Tu zgadzam się z myślicą
bardzo smutny tekst
POZDRAWIAM
Tu zgadzam się z myślicą
bardzo smutny tekst
POZDRAWIAM
często samotność zależy od nas ale niestety aby jej
nie było potrzebni sa ludzie którzy nie chcą nam pomóc
Samotność jest przerażająca...
pozdrawiam piątkiem:)