Samotność trwa we mnie
A mówiłaś że wszystko potrafię
Że bez ciebie dam radę wszystkiemu
No i niby idziemy do przodu
Tylko ciepła zabrakło twojego
Domek niby wygląda wciąż schludnie
Okna czyste i kurzu w nim nie ma
Tylko mamy zastąpić nie umiem
Ma zaradność życiowa to ściema
Bo ja z domu koszary zrobiłem
Każdy wie co do niego należy
Tylko chyba się już wypaliłem
Jeszcze tylko troszkę chcę przeżyć
Dość mam szmat i brudnych talerzy
Przecież jeszcze jest we mnie siła
Może mi się coś z życia należy
obietnica się ma wypaliła
Ty wiesz że jednak dalej wytrzymam
I że ciepła troszeczkę wykrzeszę
miłość moja w wierszach utkwiła
dobrze że za oknami jest jesień
Nasza jesień i nasze wspomnienia
Różnobarwne liście tańczące
I wiatr co zabrał marzenia
za oknem świeci słońce
ogrzewa marzenia
samotność naszą
zapłakaną
i tylko
cisza
trwa
Taki Sobie
Komentarze (63)
Każdy to ma, tylko czemu z czasem tak narasta?!.
PIĘKNIE.
Samo życie...
Gorąco pozdrawiam.
Podwiń rękawy naczynia umyj i powiedz ja to teź
potrafię a jutro będzie lepiej :)))
Życzę dobrego dzionka,
dużo radości,
i niech nie będzie już samotności.
Dziękuję bardzo!
Pozdrawiam serdecznie:)))
Samotność i tęsknota są wręcz okropne nie powinny
chyba istnieć niech każdemu będzie dobrze na tym
świecie dobrej nocy
Każdemu się coś należy od życia
Samotność jest okropna. Każda. Wzruszający wiersz,
pozdrawiam i życzę spokojnej nocy. Wszystko się ułoży.
samotność to wielka trwoga
cięzko jest pogodzić się ,że tej jedynej już obok Nas
nie ma
lecz widać tak musiało być
trzeba dalej żyć
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz, trudno pogodzić się z odjściem bliskiej
osoby, pozostaje pamięć, wspomnienia, fotografie. Ale
kest też druga strona medalu, Trzeba żyć, iść naprzód,
nie dać się smutkowi... Pozdrawiam serdecznie.
Masz rację... a Twój wiersz przeczytałam, raz jeszcze
z wielką przyjemnością; pozdrawiam...
"cisza się deszczem rozszemrała" jak to w jesieni i
serce jakoś tak boli, pozdrawiam serdecznie
...samotność zapłakana i cisza...komplet i pozostałość
po uczuciu...pozdrawiam serdecznie, miło było poczytać
samotność. dziś się z tym mierzę.i może trochę inaczej
niż Ty. Bo na własne żądanie.Ale liście jesienne te
same mamy za oknem. I ciszę.Pozdrawiam.
Ładnie, tęskno, smutnie
Taki Sobie.
Dobrego dnia życzę.
Pozdrawiam serdecznie:))
Dziękuję!!
Witaj Włodziu,
Bardzo życiowy i taki wręcz wzruszający wiersz -
bardzo mi się podoba, bardzo. Pozdrawiam serdecznie i
życzę, samych radosnych chwil. Pięknie też dziękuję,
za sympatyczne odwiedzinki:)