W samotności
W samotności
W samotności przeżywa swoje bóle
Traktuje ludzi czule,często bez
Wzajemności.
Doświadczył życia, które jest
Niesprawiedliwe oddałby rękę
Za miłość,szczęście czy
Rodzinę.
Wiele smutków tyle samo rozczarowań
Optymizmu brak bo ciężko go
Czerpać w tych trudnych dla nas
Czasach.
Czuję się często jakby był nieobecny
To przez to,że życie jest bolączką
Dla niego.
Potrafi wysłuchać każdego tak samo
Jak zrozumieć,ofiarując innym pomoc
Pomaga też tak samo
Sobie.
Lecz jednakże nie dopisuje mu zdrowie
Stracił wiele od kolegów do rodziny
Wzorem jest dla niego Pan Bóg nie czuje
Do nikogo kpiny.
To dlatego stworzył wybaczanie bo
Na ziemii był Śp.Św.Jan Paweł II i z
całego
Serca oddaje mu swój szacunek i
Uznanie.
Komentarze (9)
Piekny ale smutny,sercem nap is any wiersz,pozdrawiam
Dziękuje Wszystkim za komentarze i pozdrawiam i życzę
udanego nowego roku.
Tańcząca z wiatrem to co wszystko co tworzę jest w
większości na faktach i opisuje moje życie i co się
dzieje w nim wewnątrz i na zewnątrz. Ten wiersz akurat
jest o mnie o samotności,ciężko jest mi się samemu
ocenić,jednak jest w ścisłej czołówce obok Idę
sam,wybaczanie,krok po kroku,kochana uwierz mi,rób
swoje.
Bardzo przykra bywa samotność. Wiersz udany. Miłego:-)
Dobry wiersz,Maćku.
Moim zdaniem najlepszy z tych co czytałam,bo chyba nie
czytałam wszystkich.Widzę,że Twoje pisanie idzie w
dobrym kierunku.
Pozdrawiam,życząc miłej niedzieli:)
Maciek brawo za wiersz Pozdrawiam:))
Ładnie Maćku, masz dobre serce tak, jak Twój wiersz
jest dobry. pozdrawiam.
Samotność jest tęsknotą, czasami otacza nas tłum lecz
wciąż czujemy się samotni. Bardzo ładny wiersz i nie
ma w nim wyrzutów tylko pewien apel dla nas znany.
dziękuje Panie hermes33
Bardzo ładnie
Uszanowanie