SAMOTNY

wciąż stada myśli w mojej głowie
nieułożone, kapiące bólu krwią
przez szarą mgłę pędzone niczym konie
trzaskiem bicza, nie wiedzą o czym śnią

gdzieś pośrodku dawnych ruin zamku
gdzie mury pustym patrzą wzrokiem
otwartą bramą wchodzę - już tony w oczach piasku
deszcz smutnych dusz marszowym spieszy krokiem

ja jednak dalej - bez postoju, bez wytchnienia
w pogoni ciągle, za tak ulotnym, białym ptakiem
gdzie to co ze mną pozostało - resztką mienia
wciąż za wolnością - pachnącą mi wrzosem i makiem

UWAGA !!! W ZWIAZKU Z POGRZEBEM PAPIEZA GRONO WSZYSTKICH UZYTKOWNIKOW FORUM PROSI ABY A PIATEK NIE DODAWANO ZADNEGO WIERSZA NA STRONE WWW.WIERSZE.BEJ.PL UCZCIJMY PAMIEC PAPIEZA !!!!

autor

szafa

Dodano: 2005-04-06 14:53:26

Ten wiersz przeczytano 861 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie