schować wspomnienia na dnie...

Wracam z daleka
może trochę bardziej opalona
może bogatsza o jakieś doświadczenia
A jednak taka sama
Jak zwykle po podróży
Radośc narasta z każdym mijanym schodem
Plecak przestaje ciązyć na plecach
Wstrzymuję oddech i przekręcam klucz w zamku
Wszystko po staremu
Charakterystyczny zapach,
plama na suficie ,,bo sąsiad zalał" jak zwykle"
wszystko na swym miejscu
porcelanowa fugurka na telewizorze
drzewko szczęscia przywiezione z jakiejś wycieczki
brat właśnie pokonuje kolejne zakręty w jakąś ,,bryką"
mama coś gotuje, a tato w pracy
Witam się i przechodzę do swego pokoju
Wszystko jak przed wyjazdem
A jakby czegoś brakowało
Czegoś? A może Ciebie?
Nie!!! ...
W sumie to tu niczego nie brakuje
A nawet jest czegoś za dużo
Tego zdjęcia na biurku
Usmiechasz się, obejmujesz mnie
A ciekawe o czym myślisz
Chowam zdjęcie do szuflady
Chowam swą przeszłośc
Ten rok, jak nie dłużej
Tego nie ma już
Tylko szkoda, ze wspomnień też nie mogę schować na dnie szuflady...
i zamknąc na klucz... otworzyć dopiero gdy znajdę szczęscie...

autor

Lilles - Nemezis

Napisany: 2005-01-11 Dodano: 2005-04-27 18:37:22

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie