Ścieżka do nieba
Wstążką w krajobrazie wplecioną do
tęczy,
lekko z wiatrem fruwam niesiona myślami.
Chmur dzikie tabuny wzięłam w drobne
ręce,
nie wypuszczę, trzymam, niech bawią się z
nami.
Ostre światło słońca razi, oczy mrużę,
z dala dolatuje świergot uszom miły.
Zabiorę cię dzisiaj w dalekie podróże,
tam za horyzontem musisz być szczęśliwy.
Słodkie zamyślenie nie zniknie nam z
twarzy,
w cuglach utrzymamy szarfy tęczą tkane.
Wysoko na niebie wykrzycz, o czym
marzysz,
tu szczęściem aleje są wybrukowane.
Komentarze (8)
gdzież ten świat szczęściem brukowany?
wskaż drogę przez chmury,
niech i mi ta kraina da trochę ułudy........
Wiersz zwiewnością osnuty i marzeniami nieziemskimi
napełniony..ślicznie napisane:)pozdrawiam
Pierwsza zwrotka skojarzyła mi się z początkiem
"Wielkiej Improwizacji" Mickiewicza, gdzie pisał o
wstrzymywaniu myślą stada ptaków :) A tak poza tym
piękny dar szczęśliwej drogi - mam nadzieję, że
obdarowany w pełni doceni to co dać mu pragniesz :)
Przez parę minut buzi zamknąć nie mogłam, po chwili
stwierdziłam - idę szukać tej ścieżki. Cieplutko
pozdrawiam.
Jak zawsze rytmicznie i melodyjnie , ładnie dobrane
rymy, z przyjemnością się czyta takie wiersze..miłej
niedzieli
Szczęście jest tam, gdzie Twoje marzenia….
One są ścieżką do nieba mojego….
Na niej nie spotkam serca, co z kamienia…
I horyzontu, z krzywd ludzkich
tkanego………
Tam spotkam oczy, co sercem patrzą…
I ciepło dłoni w niebie nieznane…
A dusze swe siły raz po raz tracą…
Bo ścieżką do nieba, to chwile, Tobą
niezapomniane……….
najpiekniej pozdrawiam.... a Ty nadal nad ścieżka do
nieba się zastanawiaj
Bardzo wiele marzeń kryje się w tym wierszu, marzeń
bardzo romantycznych, wstążka , tęcza , obietnica
szczęścia, lirycznie i mistrzowsko
poprawnie....pozdrawiam Aga
Witaj, jak zawsze dopracowany w każdym szczególe....Ja
też chcę taką ścieżką do nieba..pozdrawiam