ŚCIEŻKI ŻYCIA
Niech jest tak, jak ma być
Poznać prawdę bez ufności
Gdy w myślach, w sercach jej nie ma
Dzień za dniem, pragnąć wytrwałości
Doznać życia smak rozgoryczenia
Tak oczy, jak dostrzegą
Tak słuch, kiedy wyostrzony
Zobaczyć, usłyszeć
Nasze życie niedoścignione
Pocałunkiem doznawać smak miłości
Otulać najbliższych kamiennym sercem
Skroplone deszczem łez, w swej
namiętności
Przebiją troski, uwalniając rozterkę.
Znacząc ścieżki życia przed nami
Jaką wybrac drogę?
Jest tak, jak ma być
Bo życie nasze, jest nie spełnione.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.