sen o miłości

Po ośmiu godzinach pracy,
Szatan jest zmęczony.
Gasi biurową lampkę,
Masuje poorane bruzdami czoło.

Składa papiery zarysowane
Tabelami grzechów i przewinień
Wzdycha ciężko.
Na szczęście lubi tę pracę.

Sprawia mu przyjemność.

Tylko czasami,
Tylko chwilami
Gdy wpisuje w rubrykę
Samobójczą duszę
Coś chwyta go za serce.
(Wtedy) chciałby się zakochać,
Uciec przed wiecznym mrokiem
W blade ramiona topielicy.

Przejść po falach śladami Chrystusa.

Diablisko je ostatnią kanapkę,
Niedojedzone drugie śniadanie,
Przyrządzone samodzielnie długimi szponami.
Nikt na niego nie czeka w czarnej komnacie.
Nawet kot.

Żałuje, że nie potrafi malować,
Wymalować na płótnie oblicza
Martwej pięknej mokrej.
Chłodnej.

Ocierając pot z czoła,
Na mgnienie oka
Błyska myślą w stronę ojca,
Który skarcił go i strącił w ogień.
Rozmyśla o genach i ludowych porzekadłach
Takich jak
„Niedaleko pada jabłko od korony”.

Czy Szatan ma kompleks Edypa?
Nie.
Szatan jest po prostu zakochany
W śnie o miłości.

autor

lufastorm

Napisany: 2005-08-13 Dodano: 2005-08-13 17:30:33

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie