Senne schronienie

Bezpieczna...
owinięta senną mgłą...
leżę w krainie mroku...
tłumiąc w sobie energię złą...
nie obudzą mnie...
potwory wołające me imię...
wszystko co wyjdzie poza me senne schronienie...
krwawiąc zginie...

Nie mów mi...
...że nie mam kontaktu...
z tym obłędnym chaosem...
...Twoją rzeczywistością...
zastanawiasz się teraz nad swoim losem...
...Twoje oczy emanujące złością...
śnię jak powietrze lekka...
dobrze wiedząc...
...co leży poza mym sennym schronieniem...
koszmar...
...z którego nie ma ucieczki...

Moje krzyki odbijają się o puste ściany...
lęk obejmuje całe me ciało...
śnię fałszywą rzeczywistością owiana...
budzę się...otwieram oczy nieśmiało...
dlaczego senne schronienie nie może trwać wiecznie?
...nic już po nich nie pozostało...

autor

drazeta

Dodano: 2006-12-12 16:07:23

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie