sennie...

obudź mnie delikatnie - czułym pocałunkiem,
lub nie budź wcale - niech trwam nieświadoma,
zbudź tylko instynkt, niech rozum śpi dalej,
uległą, odległą - weź mnie w ramiona..

dotknij mnie tak, jak gdyby twe dłonie
kształt memu ciału, jak glinie dawały,
co poddać się pragnie artysty zamiarom,
tak ty pozwól rękom, by wyczarowały

pragnienie, co zbudzi się pod twym dotykiem,
żądając wciąż większej intensywności,
a każdy nerw się napnie, jak struna,
prawie do granic swej wytrzymałości..

bezwładne ciało przestanie być bierne,
bo nagle ożyje swym własnym życiem,
pierwotne tęsknoty we krwi zatętnią,
a usta otworzą się w niemym zachwycie..

............................

gdy w końcu się zbudzę - przeciągnę leniwie
z uśmiechem na ustach - tak rozanielona,
lecz płytkim i szybkim oddechem się zdziwię:
"Chyba biegłam we śnie... bom taka zmęczona"...

;)

autor

ash

Napisany: 2006-07-06 Dodano: 2006-07-06 00:08:14

Ten wiersz przeczytano 837 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie