serce
choć serce pękło
trzeba iść dalej
obronną ręką
wychodzić stale
choć serce pękło
pozszywać trzeba
na miłość kolejną
nadziei nie grzebać
być może me serce
choć nie chciałbym tego
nie raz jeszcze pęknie
żal serca biednego
lecz kiedyś na pewno
me serce sterane
znajdzie przepiękną
cudowną damę
wówczas me serce
w niebie już będzie
pokocha wielce
na zawsze i wszędzie
Komentarze (5)
Taki grafomański wierszyk
Fajny wiersz,uważam podobnie jak bg54: serce "
sterane".Pozdrawiam.
"być może me serce
choć nie chciałbym tego
nie raz jeszcze pęknie
żal serca biednego" to prawda żal, ale kto szuka ten
znajdzie :-)
Klimat smutny ale nadzieja przydaje mu radości. Pod
tym wierszem podpisuje się moje serce podzielając
Twoją nadzieję. :)
Całkiem nieźle. Może tylko warto popracować nad 4
zwrotką. To tylko moja sugestia, bo wiersz twój.