SERCE CZEKA
leżę na trawie z twarzą ku niebu
wspominam dni gdy byliśmy z sobą
świat był weselszy, bardziej beztroski
i ty skromniutka ze swą urodą
taniec połączył nasze serduszka
gdy rozmawiały z sobą marzenia
cudowny wieczór do niego wracam
to najpiękniejsze z życia wspomnienia
tobie jedynej serce oddałem
i pokochałem na całe życie
myśli szeptały, że to dar nieba
lecz czy ja mogłem tak żyć w zachwycie
ty wyjechałaś bez pożegnania
wiem,to rodziców była robota
sześć lat milczałaś bez znaku życia
kiedy nadeszła smutna sobota
już wcześnie rano nadszedł telegram
z Australii siostra jej napisała
Ola nie żyje,miała wypadek
i nadal bardzo ciebie kochała
rytm mego życia na chwilę stanął
nie miałem celu,zobojętniałem
chwyciłem zdjęcie tuż z przed wyjazdu
i głośno płacząc je całowałem
dzisiaj kolejna mija rocznica
lecz tej miłości nikt nie pogrzebie
gdzieś przykucnęła w kąciku serca
wiedząc,że mogę spotkać ją w niebie
Komentarze (9)
wzruszyłam się...nic dodać, nic ująć...
Jak przejmująco piszesz o miłości - wzruszyłam się!
Miłość którą w swoim wierszu opisałeś jest warta
zapamiętania...coś co tracimy na wieczność wiedząc że
nie ujrzymy osoby którą się kochało miłością
nieskazitelna...w serce zadra jest wbita która sprawia
że ból do końca życia nas przeszywa...ujmujący jest
Twój wiersz czytając go wyczuwa się Twój ból i smutek
aż żal że jakiś zły los czasami figle nam
płata...Pozdrawiam serdecznie:)
Smutno i mi gdy przeczytałam.
Romantycznie i piekne,zycie podklada nam bale pod
nogi:(
Do miłości należy podchodzić na palcach; trzeba z góry
zgodzić się na to, że pozostanie ona tajemnicą. Miłość
to nie fascynacja, to nie zakochanie się czy chwilowa
emocja. Miłość ? prawdziwa miłość ? rodzi się w bólu i
wymaga trudu, zaangażowania, odpowiedzialności, ale to
jej właśnie pragnie serce człowieka.
Każdy kto kiedyś kochał tak prawdziwie i został
pozbawiony tej miłości musi to przeżyć. Musi to
wszystko wycierpieć i niestety nic ani nikt mu w tym
nie ulży.
Takie doświadczenia dają nam siłę i pozwalają odkrywać
siebie na nowo...
Miłość, rozstanie, śmierć. Obraz życia niemal każdego
z nas. Pozdrawiam Serdecznie
bardzo smutny, dramatyczny wiersz... dlatego właśnie
nie można pozwolić odejść miłości, trzeba o nią
walczyć (popraw na "stanął")
Powraca się do pierwszej, wielkiej miłości - nawet
w myślach. Może kiedyś się TAM spotkacie.
Piękny wiersz, pozdrawiam.