Serce i dusza, a rozum.

hmmm...

Serce płacze,dusza kona,
jakiego wyboru,
rozum dokona?
Czy nie uniknie sporu?

Czy nie zrani, serca innego,
czy nie wzgardzi?
I kto mi powie dlaczego,
kogoś się kocha bardziej.

A skąd wiadomo kogo,
się kocha prawdziwie.
Nikt mi nie powie bo to,
jest takie, że się zdziwię.

Że tak można robić,
bez zastanowienia,
życie w smutki zdobić
z roztargnienia.

Ach żal ściska serce,
duszę mocno dusi.
Tak ściska wielce,
że kiedyś mnie udusi.

Nie skomentuję tego!

autor

sliwunia

Napisany: 2004-10-31 Dodano: 2004-10-31 20:04:05

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie