Serce, umysł i dusza nie znają...

Jesteś tak daleko,
tęsknota zżera jak rdza, sięga zenitu.
Całym sercem i duszą pragnę Cię zobaczyć.

Wytężam umysł...
Widzę bursztyny...
To oczy, które pragnęłam ujrzeć!
Światło traci blask...

Czuję zapach wiatru..
Twoje włosy tak zawsze pachniały!
Zadrżała pierś,
radość i lęk zarazem.

Wytężam umysł...
Gwiazdy spuściły oczy.
Poruszasz się krokiem baletnicy...
rozszumiały się śpiewem drzewa,
złote motyle otulają Twoją postać...

Wytężam umysł...
odpływasz w girlandach obłoków
widząc mój uśmiech mieszany ze łzami.

Jesteś tak daleko i tak blisko, przywołana moją tęsknotą

autor

zoja

Napisany: 2005-04-28 Dodano: 2005-04-28 20:29:35

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie