Siłaczka

w zakamarku duszy
zakrytym
serca drżeniu
którego nikt nie słyszy
skóry żrącym pragnieniu
dotyku
i nadziei strzępie
w resztce bytu
choć kostnieją
z jej braku ręce
była w tobie
i jest
i będzie

postem chcenia
o wodzie
nie chlebie
choć chcesz zdusić
zaprzeczysz
to wzejdzie
ignorując logikę
czas
przestrzeń
wstać potrafi
dopóki
bije serce

miłość w tobie
i nadzieja
na szczęście

autor

zielonaDana

Napisany: 2018-01-12 Dodano: 2018-01-12 19:42:46

Ten wiersz przeczytano 1051 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie