silentium
potem...
przez chwilę zawisnę
łzą ciepłą na twojej powiece
i będzie wokół tak cicho
i będzie słychać
jak szepce wiatr
tęskny wiersz o kobiecie
co bardzo chciała być jeszcze
smakiem
miłości na ustach
dotykiem
rąk niecierpliwych
wędrówką
po moście marzeń
oddechem
ciepłym i tkliwym
i będzie wietrzyk przyjaciel
grał smętną pieśń wśród dębiny
o tej co odejść musiała
w szal srebrny zaplątana
w gwiezdnej przestrzeni
rewiry
i spadnie łzą gorącą
twój smutek między
kamienie
wybuja żal cyprysem
dając duszy
schronienie
autor
fatamorgana7
Dodano: 2020-07-09 20:22:30
Ten wiersz przeczytano 2140 razy
Oddanych głosów: 86
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (78)
Niestety nie będę oryginalny pięknie ten wiersz
namalowałaś
piękne pożegnanie, bardzo poetyckie...
pozdrawiam ciemną nocą...
Silentium - "Cisza" na trąbce tradycyjnie żegna
odchodzących. Ale Bóg jedyny wie, czy Ty będziesz
odchodzącą, czy może odprowadzającą...
Nie lubię tematu śmierci, ale u Ciebie poetycko ona
brzmi.
Pozdrawiam :)
Pięknie utkane pożegnanie. Zawiśnięcie łezką pod
powieką wbiło mnie w fotel. I cisza. Wielkie
serdeczności zostawiam, z wielkim podobaniem
wiersz:):):)
jeśli być żegnaną to tylko tak (poetycko!)
Piszesz o śmierci a płyniesz piękną melancholią
pomiędzy wersami; to naprawdę jest sztuka; połączyć z
pozoru niepołączalne... tak jakoś ciepło odebrałam
Twój wiersz; pozdrawiam serdecznie.
Z przyjemnością czytałam ten piękny melancholijny
wiersz. Pozdrawiam serdecznie:)
Pieknie i wzruszająco
Pozdrawiam Małgosiu :*)
☀
Obrazowo. O wiele lepiej być tak ciepło żegnanym, niż
żegnać najbliższą osobę. Miłego wieczoru fatamorgano:)
Piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie Małgosiu :)
superowo moja miła ...
Piękna melancholia.
'wybuja' znaczy wyrośnie?
Pozdrawiam
Piękne i melancholijnie wersy.
Ogromną przyjemnością było przeczytać ten wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne i melancholijnie wersy.
Ogromną przyjemnością było przeczytać ten wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)