Siódme piętro
Zainspirowany wierszem "Niebo" Wisławy Szymborskiej
Z siódmego piętra
betonowej wieży Babel
zaglądam Bogu w okno.
Niebieskość pod paznokcie się wbija,
z powietrzem do płuc wnika,
niebieskimi żyłami dociera do serca.
Spływa po mnie niebo,
od nieba mokre ślady
na podłodze zostawiam.
Jestem przesiąknięta niebem,
bardziej niż ta jaskółka,
która uwiła gniazdo pod parafialnym
sufitem
by do nieba mieć bliżej.
Na siódmym piętrze
betonowej wieży Babel
dziękuję Bogu, że nie mam skrzydeł
i schodami mogę zejść na zieleń.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.