skarb

Dobry, jednoznaczny. budzi wątpliwość jedynie wers z
manowcami. Widziałabym go inaczej - nawet manowce
często odwiedzane. Pozdrawiam.

To co czujemy, nikt nam nie zabierze...

"jedyna prawda drogę mi wyznacza" każdy z nas niesie w
sobie to co najcenniejsze, choćby nikt nie wierzył, że
to nam się należy, ciekawy, niejednoznaczny wiersz

Nigdy nikogo nie mamy do końca
- to jest odwieczna prawda naszych starań.
Możemy tylko mieć na własność obraz,
który się dla nas pod powieką znalazł. :)

nieszczęśliwa miłość we łzach zanurzona....serce boli
i cierpi....a dusza płacze...

jednak skarb ważniejszy od powietrza :)

...wiersz mi się podoba choć ja cieszę się tylko tym
co trzymam mocno w garści...

/przemykam obok, nie podnosisz wzroku/zegar
przystanął, czas się niecierpliwi/ nawet manowce są
trudniejszym szlakiem/ jestem wędrowcem, poszukuję
szczęścia/ nie oddam ciebie! (przecież cię nie miałam)
To jest nie po kolei, bo w tych wersach masz
nierytmicznie. Wystarczy wyrzucić niepotrzebne słowa i
może być lepiej. Treść wiersza jest dobra i szkoda
żeby był niedopracowany, ale jak chcesz.

hmmm, pisze ktoś, że jak pies ogrodnika, a może wzorem
Platona idzie ona? Idealna, wymarzona i tylko sobie
zostawiona.

Nieszczęśliwa,a może nawet platoniczna miłość?
Piękny wiersz. +

Czasem złoto (skarb) człowieka zachwyca tylko z
daleka.

Peelka trochę jak pies ogrodnika i nic dobrego z tego
nie wynika. No, może z wyjątkiem dobrego wiersza.

Oznajmię to z przykrością: nikt nie jest niczyją
własnością. A jak się prawdziwie kocha, to się pozwoli
odejśc chociaż potem się głośno szlocha. Ładny wiersz

enigmayic - "droga donikąd dla mnie najłatwiejsza /
nawet złe manowce są trudniejszym szlakiem" - czyż
manowce nie są drogą do donikąd...? Tak więc skal
trudności w ich pokonywaniu, jest taka sama (błąd
logiczny - tak mniemam). Parę razy je przemierzałem...
;))) Pozdrawiam serdecznie enigmayic.

(...)nie oddam cię! (chociaż nigdy cię nie
miałam)...Bardzo ladny wiersz...