Skarb /sonet wg mojej formy/
Zapisana jest na szlakach serca,
trasa co ma za zadanie kochać.
Uczynna miejscem w licznych galeriach,
niczym malarka krasi nam obraz,
który uczucie w serca przelewa.
Ona wulkanem! Ekspresji bogactw!
Ubarwia wszystko na różnych szczeblach,
by wszechobecnym rytmem kreować.
Więc patrz, czy nie chce czuciem
wybrzmiewać.
Ta drogocenna perła istnienia,
oddaje siebie, rodząc pytania,
gdy życie biegnie porą ćwiczenia.
Skarb jest to cenny, gdy miłujemy,
każdy byt, nawet ten bezimienny...
ababa baba cdc ee
Komentarze (8)
.
Dobranoc :)
* Korekta,
wczoraj słownik zakosił wyraz: "to":
Szlakami serca
Uleczysz wady i niemocy zmarszczki.
Wszystko określisz w najdrobniejszych gestach.
Serca szlakami,
gdyż to zawiłe zechce śmiałość zwiedzać,
tanecznym krokiem z rytmem serc, walcami.
Wszystkim odwiedzającym:
Szlakami serca
Uleczysz wady i niemocy zmarszczki.
Wszystko określisz w najdrobniejszych gestach.
Serca szlakami,
gdyż zawiłe zechce śmiałość zwiedzać,
tanecznym krokiem z rytmem serc, walcami.
Dziękuje drodzy goście za komentarze. :)
Bardzo piękny sonet...
Zmusza do refleksji czytelnika.
Pozdrawiam z uznaniem i podobaniem:)
Miłość to szerokie pojęcie, mamy wielkie pole do
popisu. Trzeba być tylko zdolnym do miłości. (+)
Pozdrawiam :)
Wiersz wykorzystuje bogatą symbolikę, by opowiedzieć o
skomplikowanym i wielowymiarowym obrazie miłości i
życia. Wyrafinowane wersy ukazują uczucie jako trasę w
sercu, malowanie obrazów uczuciem i rytmem, co
odzwierciedla różnorodność uczuć i ich dynamikę.
Podkreślają wyjątkową wartość doświadczeń, nawet tych
niewidocznych na pierwszy rzut oka.
(+)
ciekawa forma, ale mnie bardziej interesuje treść. A
refleksja wymowna.