Skarb żuczka

Młody żuk szukał szczęścia, tak jest, że kto szuka,
Tego szczęście znajdzie, więc znalazło i żuka.

Raz dziewczyna na łące zgubiła pierścionek
Złoty, z pięknym kryształem, dziewczę zrozpaczone
Darmo szuka i łezką słoną lico płucze.
Teraz w zgubę błyszczącą wpatruje się żuczek.

Słyszałeś żuczku o tym, że w blasku księżyca
Swój kokon opuściła brzydka gąsienica?
Spójrz jak pięknie motylim skrzydłem macha... ale,
Chociaż żuk słyszał, to wzrok zatopił w krysztale.

Słyszałeś żuczku o tym, że chora stonoga
Kupiła ciepłe buty? Odtąd zima sroga
Nie będzie już jej straszna, spójrz na nowe... ale,
Chociaż żuk słyszał, to wzrok zatopił w krysztale.

Słyszałeś żuczku o czym mówi cała łąka?
Że biedny konik polny wpadł w sieci pająka.
Spójrz, sieć pod tamtym liściem rozerwana... ale,
Chociaż żuk słyszał, to wzrok zatopił w krysztale.

Słyszałeś żuczku o tym, że chrabąszcz-kawaler
Oświadczył się biedronce i dziś u biedronek
Przyjęcie wielkie będzie? Spójrz na gości... ale,
Chociaż żuk słyszał, to wciąż patrzył na pierścionek.

Szczęśliwy kto skarb znajdzie, choć się życie toczy,
Wie co uchem słuchać, a na co zwrócić oczy.

autor

confessio

Napisany: 2011-11-08 Dodano: 2011-11-12 15:42:19

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie