Skraj

;))))))))))))
nie przejmuj się
;))))))))))))

"Chiba" :)
Po zmianie też pięknie. Dałabym drugi głos. Za pokorę
:), ale nie mogę, niestety. Pozdrawiam.

margot5, co racja to racja, ale przyznasz sama, że
nowiów to brzmi paskudnie (msz ;/)
Ale teraz jest "chiba" ok? ;)))

Zawsze mi się wydawało, może nawet wbrew niektórym
poglądom, że w pisaniu najważniejsza jest dbałość o
formę. I o czym byś autorze nie napisał, to ona zawsze
mnie zachwyca.
Sugestia, którą daje Malania bardzo przekonująca.
Pozdrawiam :)

n ;)))))))))))))))))))))))))))))

malanio... wim, że ość ;)))

Ślepa Zuzia - " ność" a nie ść!

a w myślach do tytułu dopisałam sobie końcówkę "ść"
:))

Piękny wiersz, w Twoim stylu.
Ponieważ interesuję się tym i owym,
odebrałam /pasuje mi jak pięć do oka:)/ do "
smoleńskiej brzozy" od początku, do końca.

Ładne metafory i wiersz dobrze się czyta. Tylko popraw
jakoś trzeci wers. Liczba mnoga nie: nowi, ale:
nowiów.
Pozdrawiam.

Ciekawy, obrazowy wiersz. Przyroda - życie. Pozdrawiam

magdo* - a któż to widział mary w wehikule... na
Boga... Jak świat światem i jeszcze znacznie
wcześniej, mary poruszały się i poruszają, wyłącznie
per pedes ;)))

Przepiękny, choć dokonałaby delikatnej zmiany w 3
strofie, zamieniając nieco wersję

"zbiegały nagle się z krańców świata," która wydaje
się być niezbyt poprawna (zbiegały nagle się)

bywały chwile, gdy nocne mary
nagle zjeżdżały gdzieś z krańców świata..
Przepraszam za marudzenie.

*)

Samotne drzewo na skraju lasu
jak samotny człowiek,
nie liczy czasu
rachubę stracił.
czy dzień czy noc to
wciąż tu jest mroczno,
i w nim jest mroczno.