Skrucha
Siedzę w domu, czytam wiersze
- to po pierwsze.
Po drugie,
w sercu dłubię
jak w słoneczniku.
Wyłuskuję po cichu
ziarenka.
Zza firanki zerkam,
czekam aż wrócisz z pracy.
Zobaczysz
na stole stertę łupinek.
Staniesz przy mnie
zrezygnowany, że znów zimno na kuchni.
Nieufny,
pełen obaw,
czy ta kobieta na taborecie
to twoja żona.
To ja przecież,
tylko smutna trochę.
Wiem, nie mogę
czytać poezji.
Przez słowa jesteśmy
oddaleni od siebie.
Czekaj, odgrzeję
pomidorową.
Będę królową
smaku.
A poezja? Niech kruszeje na haku.
autor
DoroteK
Dodano: 2014-07-16 06:21:55
Ten wiersz przeczytano 3345 razy
Oddanych głosów: 80
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (85)
Niesamowite połączenie poezji i prozy życia. Świetny
wiersz! Pozdrawiam serdecznie :)
Świetnie opisana rzeczywistość sercem
i pięknymi wersami.
Proza życia czasem jest większą poezją, niż sama
poezją:)
Poezja potrafi być cierpliwa i z pewnością w
przeciwieństwie do innych spraw, poczeka:)
Na poezję jest zawsze czas. Tylko czasem trzeba ją
odłożyć na później. Przez żołądek do serca mężczyzny.
:)
Niezwykle życiowy przekaz wpisany w piękne wersy;
pozdrawiam serdecznie.
poezja przy dobrej pomidorowej ma takie szanse jak
kaszanka przy kawiorze. pozdrawiam Dorotko :):)
przez wiersze Wasze, Twoje oszaleję - nie mam czasu
!!!
ładny wiersz DoroteK...:)
Dorotek jesteś nie do podrobienia :)))
DoroteK Jak ja to znam ;-)) Ode mnie duży plus :-))
Kiedyś napisałam podobnie :-))
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/sobie-spiewam-muzom-
331597
Kobieta pracujaca w domu to czasem ogromna szansa na
kreatywnosc. Bywa jednak, ze stereotypy i patryalhalny
model wciska ja w role sprawiajace wrazenie
uwiezienia. Jak zawsze madry wiersz i wartosciowy
przekaz od Ciebie DoroteK
Świetny,bardzo życiowy wiersz.
Niestety nie zawsze ktoś kto poezją się nie zajmuje
jest w stanie zrozumieć tę która to robi,
dla niego liczy się proza życia pt pomidorowa,a
poezja,ot jakieś fanaberie niepotrzebne...
Ja lubię i poezję,a pomidorowej nie mówię nie:)
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia życzę:)
Pani wiersze są piękne.Ich treść opisuje rzeczywistość
widzianą sercem i wrażliwością.Pozdrawiam
pomidorowej nie lubie, ale wiersz mi sie podoba:)