Skrzydła wyobraźni
Szare tłumy słabych marzycieli,
twardo stąpają potokiem złota,
od małych miedzianych kroków,
do wielkiego platynowego skoku.
Rozstąpi się ziemia, nie odlecą,
spadną w przepaście czasu.
Nie musisz mieć pracowitych
stóp, stwórz skrzydła wyobraźni.
autor
riv
Dodano: 2008-09-23 00:02:49
Ten wiersz przeczytano 1348 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Piękny wiersz pisany wyobraźnią i duszą marzyciela.
Widać talent już po przeczytaniu pierwszego wersu.
Brawo!
Ciekawe metafory, wspaniale zachęcasz do marzeń...
Brawo
I mnie podbił:)czytałam parę razy,żeby nic nie umknęło
Zachwycił mnie ten utwór. Mały w formie, wielki w
treści i te środki artystyczne na górnolotnym
poziomie!!